Jak pokazuje przegląd projektów badawczych realizowanych przez osoby zatrudnione w naszej Katedrze, interpretujemy zadania performatyki na wiele różnych sposobów, starając się wychodzić naprzeciw przemianom naturo-kulturo-technologicznych środowisk, jakie zamieszkujemy. Nasze osobiste zainteresowania znajdują nierzadko odzwierciedlenie w programach zajęć. Dzielimy je przy tym z szerokim gronem dyplomantek i dyplomantów, podopiecznych z Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych, doktorantek i doktorantów czy współpracowników spoza Uniwersytetu, którzy goszczą na konferencjach i dyskusjach organizowanych w Katedrze Performatyki. Dla wygody wszystkich, którzy poszukują bieżących informacji o naszych priorytetach badawczych, utworzyliśmy poniższą listę – i staramy się aktualizować ją regularnie. 

prof. dr hab. Małgorzata Sugiera

fikcjonalne i fakcjonalne fabulacje spekulatywne na temat wspólnot w czasach kryzysów, zwłaszcza po pandemii Covid-19; problematyka postindustrialnych zanieczyszczeń i recyklingu w kontekście dyskursów post- i dekolonialnych; nowe formy, konwencje i retoryki dyskursów naukowych, zwłaszcza w nurtach tak zwanych studiów mniejszościowych  

dr hab. Mateusz Borowski, prof. UJ

fabulacje spekulatywne w kontekście kryzysu ekologiczno-ekonomicznego, relacje między dyskursami artystycznymi i praktykami naukowymi, relacje ciała i środowiska w dobie kryzysów ekologicznych

dr hab. Ewa Bal, prof. UJ

zagadnienia niesprawiedliwości epistemicznej i lokalne praktyki wiedzo-twórcze Europy Środkowo -Wschodniej; koncepcje dekolonizacji wiedzy Globalnego Południa i Globalnego Wschodu w ujęciu performatywnym; globalne i lokalne wymiary mobilności kulturowej w sztukach performatywnych; dramaturgie i performanse mniejszości kulturowych z hiszpańskiego, włoskiego, polskiego i ukraińskiego kręgu kulturowego

dr hab. Wojciech Baluch, prof. UJ

współczesna dramaturgia w kontekście najnowszych nurtów teoretycznych; znaczenia dramaturgii i dramatyzacji

dr Dominik Antonik

ekonomiczne wymiary nostalgii, która pustkę powstałą w wyniku utraty dawnego, wyobrażonego porządku, gwałtownego postępu i utowarowienia wszystkich sfer życia i aktywności człowieka wypełnia, paradoksalnie, konsumpcją; współczesny przemysł autobiografii, w obrębie którego wyrażana przez jednostkę różnica – tożsamość – działa niczym kapitał, czyli ulega akumulacji, jest inwestowana lub kredytowana, podżyrowuje obecność publiczną innych osób, może być wymieniana na inne waluty (ekonomiczną, polityczną) i władzę symboliczną; społeczne procesy wytwarzania, podtrzymywania, symulowania i odgrywania wiary (illusio) w odrębność kultury, jej specyficznych wartości i właściwych jej kryteriów oceny od rynku, pieniądza i logiki popularności.

dr Łucja Iwanczewska

strategie i praktyki krytyczne sztuk, z wyszczególnieniem sztuk wizualnych i performatywnych w Polsce w ostatnim dwudziestoleciu

dr Arkadiusz Półtorak

współczesne praktyki artystyczne i kultury oddolne w świetle współczesnych filozofii społecznych; afektywne relacje jednostek, wspólnot i instytucji; sztuka i urbanistyka w kontekście europejskiej polityki kulturalnej po roku 2001

dr Konrad Wojnowski

historia i teoria sztuki awangardowej w kontekście epistemologicznym; przemiany w kulturze współczesnej z punktu widzenia teorii mediów; sztuka postinternetowa i nowe estetyki cyfrowe

mgr Sylwia Mieczkowska

sprawczość rzeczy i świata materialnego; relacje człowieka z rzeczami; autorski koncept kapitału performatywnego; związki kapitalizmu z kryzysem klimatycznym; etyka i relacyjność świata więcej-niż-ludzkiego

mgr Martyna Dziadek

feministyczne nurty nowego materializmu; ekokrytyka; plant studies